بهشتی گل سرو بالا، محمّد صلی الله علیه و آله //ميلاد پيمبر(ص)

 

بهشتی گل سرو بالا، محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

رسول خدای توانا، محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

امینِ زمان و امانِ زمانه

قرار دلِ ناشکیبا، محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

ستیهنده با کفر و شرک و دوروئی

ستاینده ربِّ اعلا، محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

نشانی ز الطاف پاکِ الهی

شفیع شمایان، به فردا، محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

بهشتی شو از مهرِ با خاندانش

که این حکم را کرده امضا محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

رسولان پیشین، بدان سرفرازی

همه قطره بودند و دریا محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

نه تنها به دل، بلکه دارد ز رحمت

فروغ الهی به سیما محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

سلام خدا را بر او آرزو کن

چه خوب است نام خدا، با محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

درودی به اندازه ی آسمان ها

نثار تو و آحل تو، یا محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

سلامی که حق گوید آن را به نیکان

هزاران از آن بر تو یک جا، محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

چه سازم ندارم دهانی فَلَک گون

که گویم ثنای تو شیوا، محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

به جان آرزو دارم این مختصر را

بُوَد جان پاکت پذیرا محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

امید این سلام و  درود و تحیّت

بگیرد پَر از جان ما تا محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

 

 محمّد جواد محبت

از پرده درآ، که ماه شرمنده شود // ميلاد پيمبر(ص)

 

از پرده درآ، که ماه شرمنده شود

بگشای دو لب که جان و دل زنده شود

 

باران گُل و نسیم و شبنم بارد

عِطر صلوات اگر پراکنده شود

 

محمّد جواد محبت

ای ذات تو جلوه بخش انوار حیات //ميلاد پيمبر(ص)

 

ای ذات تو جلوه بخش انوار حیات

نام تو گشایش است و پیغام نجات

 

فرمان تو دلپذیر و اَمر تو مُطاع

بر عزت حضرت محمّد^{صلی الله علیه وآله} صلوات

 

محمّد جواد محبت

امشب ستارگان به زمین مهربانترند //ميلاد پيمبر(ص)

 

امشب ستارگان به زمین مهربانترند

در موج نور

گوهرِ جان ها

شناورند

و ماه

اگر چه «بدر» نه

«مهر» یست

در نگاه

چشم انتظارِ چیست جهان؟

مژده ای شگرف

«کرّوبیان» به دیده ی با غیب آشنا

پاکان، درونِ آینه ی رؤیا

*

هر لحظه یی که حادثه نزدیک می شود

بر بام و در ستاره فرو می ریزد

منت به خاک می نهد افلاک

صحرای مکّه

هاله ی نوری را

بر گِرد یک سرا،

ز ثریّا

می بیند

با موج عطرهای بهشتی

آواز بالهایی ناپیدا

بر بستر شریف ترین مادر

«آمنه»

ارواح پاک آسیه و مریم

آنک شکوه لحظه ی موعود

میلاد فخر عالم و آدم

*

می آید آن بزرگ

که گیتی را

از ننگ کفر و شرک

فرو شوید

می آید آن کریم

که جان ها را

 از قید و بند رنگ

رها سازد

او را که پاسبان جهان؟

: قرآن

او را چه ارمغان؟

مکارم اخلاق

زیبنده خلعتی ز شرف

زیب هر زنی

دستان پینه بسته ی آن مرد کارگر

با پاکی لبان محمّد ^{صلی الله علیه و آله}

ستودنی

در پرتو نماز

دلها به آستان خدا

نزدیک

دیگر سیاه

بَرده نمی ماند

تقوی ملاک عزّت

هر انسان

عدل افتخار مردم با ایمان

فقر از زکاتِ مال

گریزان

آنک جهاد

پیکر کافر؛

آماج تیر و تیغِ مسلمان

*

در راه حق حماسه پیکار

پیوسته برقرار

تا عمر روزگار...

 

محمّد جواد محبت

مرا به جرعه‌ای از یک نگاه مهمان کن // یک کبوتر بر آسمان نجف // نجف

 

مرا به جرعه‌ای از یک نگاه مهمان کن
به این تسلی خوش، گاهگاه مهمان کن

اگرچه غرق گناهم ولی دلم پاک است
مرا به خاطر این بی‌گناه، مهمان کن

نخوانده آمده بودم کنار خاطر تو
مرا به خاطر این اشتباه مهمان کن

دوباره دست دعا جان‌پناه امنی ساخت
مرا به گوشه این جان ‌پناه مهمان کن

شنیده‌ام که کسی راز دل به چاه سپرد
مرا به جامی از آن آب چاه مهمان کن

محمدجواد محبت