تشنه‌ترين لبان
با سبز مويه‌ها
لب‌هاي نوحه‌ريز عاشقان حسين (ع) است.

و سبزترين عاشقانه را
با گل‌افشان سرشك،
سوگواران حسين مي‌خوانند.

و عاطفه‌ترين عطش،
عطش شبنم ايمان حسين است ـ
در بلوغ سپيده‌اي
به خورشيد جمال حق.

هنوز،
در وادي اشك
و محبت
دل بي‌كربلايي نيست،
دلي،
بي‌شقايق خيمه عزا.

هنوز،
خجالت اهل كوفه خط مي‌كشد به خاك،
و خواناترين برات است
خط كوفي گل‌هاي شهادت
در شيرازه فرات رخ عاشقان حسين

دارا نجات