چون مير كربلا به صف كربلا رسيد
هنگام درد و محنت و كرب و بلا رسيد

از پشت زين به روي زمين چون نزول كرد
پاي زمين به دامن عرش علا رسيد

آن ماه چون پياده شد از اسب پيلتن
بر گوش او زهاتف غيب اين ندا رسيد

كامروز روز وعده عهد الست توست
آماده شو كه موسم صبر و رضا رسيد

در نينوا چو منزل شاه حجاز شد
اهل عراق را مگر از نو نوا رسيد؟

چون كوفيان زآمدنش باخبر شدند
گفتند البشاره كه مهمان ما رسيد!

پس او به ناله گفت به مردان كاروان
برپا كنيد خيمه كه حكم قضا رسيد

يثرب كجا، حجاز كجا، كربلا كجا
انجام كار ما زكجا تا كجا رسيد

گفتا به خواهرش كه به منزل رسيده‌ايم
آسوده باش رنج تو را انتها رسيد

اينجاست وعده‌گاه تو و قتلگاه من
از بهر من بلا و تو را ابتلا رسيد

از اين زمين به منزل ديگر نمي‌رويم
هرچند زاهل كوفه به ما نامه‌ها رسيد

"ذاكر " خموش باش كه اجر تو با خدا
عفو و گناه و بخشش جرم و خطا رسيد

عباس حسيني ( جودي)