به روى خاك غربت سر نهادم يا رسول الله // شهادت امام هادی(ع)

 

به روى خاك غربت سر نهادم يا رسول الله

ز دست دشمنان از پا فتادم يا رسول الله

 

ز آه آتشين و آب چشم و ناله جانسوز

بساط ظلم را بر باد دادم يا رسول الله

 

به زندان از غم موسى ابن جعفر جدّ مظلومم

برآمد آه سوزان از نهادم يا رسول الله

 

على را نور عينم من، گل باغ حسينم من

ببين قرزند دلبند جوادم يا رسول الله

 

فراز قلّه كوهى مرا برد از پى تهديد

همان كو داشت اندر دل عنادم يا رسول الله

 

ز سوز زهر خصم دون شدم مسموم در غربت

ز كف جان در ره جانانه دادم يا رسول الله

 

نگردد محو در تاريخ، شعر «حافظى» هرگز

چو با سوز درونش كرده يادم يا رسول الله

محسن حافظی

 

 

ماتم جانسوز ختم الانبيا شد اى دريغ // شهادت پيمبر(ص)

 

ماتم جانسوز ختم الانبيا شد اى دريغ

 لاله آسا قلب شاه اوليا شد اى دريغ

 

رفت از دنيا سفير بارگاه قرب دوست

 زين مصيبت، عالمى ماتمسرا شد اى دريغ

 

آسمان، خون گريد از داغ رسول عالمين

 در زمين، طوفان غم يكسر به پا شد اى دريغ

 

مى رسد امشب، صداى ناله زهرا به گوش

 اشك غم، جارى زچشم مرتضى شد اى دريغ

 

زآتش غم، آب شد شمع وجود فاطمه

 در نقاب خاك، مرآت خدا شد اى دريغ

 

آنكه ديده رنج و غم، در مدت بيست و سه سال

بهر احياى شريعت، او فدا شد اى دريغ

 

چشم پاك اختران، در ماتم خورشيد دين

 «حافظى» دريايى از اشك عزا شد اى دريغ

محسن حافظى

 

در دل آزادگان با شد ولای عسکری // شهادت امام عسکری(ع)

 

در دل آزادگان با شد ولای عسکری

جان هر آزاده ای گردد فدای عسکری

 

می ستیزد با ستمکاران وبا بیگانگان

آن که می باشد به عالم آشنای عسکری

 

ای که دست خود زنی بر دامن پر مهر او

سعی کن تا پا گذاری جای پای عسکری

 

بار الها قسمت وروزی ما کن از ازکرم

مرقد وصحن وسرای با صفای عسکری

 

بهر حفظ دین وقرآن شد شهید زهر کین

عالمی اندوهگین باشد برای عسکری

 

آسمان گرید زداغ جانگدازش ای دریغ

سرزمین سامرا شد کربلای عسکری

 

مادرش زهرای اطهر سوگواری می کند

هر کجا بر پا بود سوز و عزای عسکری

 

تسلیت گوید به نزد مهدی صاحب زمان

(حافظی)از ماتم محنت  فزای عسکری

محسن حافظی

 

اى نخل رياض علوى برگ و برت سوخت // شهادت امام عسکری(ع)

 

اى نخل رياض علوى برگ و برت سوخت

از آتش بيداد ز پا تا به سرت سوخت

 

اى يازدهم اختر پر نور ولايت

خورشيد ز هجر رخ همچون قمرت سوخت

 

اى پاره قلب نبى و زاده زهرا

از آتش زهر ستم و كين جگرت سوخت

 

از داغ جهان سوزِ تو در دشت محبّت

چون لاله سوزان دل مهدى پسرت سوخت

 

چون مشعل افروخته در سوگ و عزايت

اى واى دل مهدى نيكوسيرت سوخت

 

در فصل شباب از ستم و كينه دشمن

چون شمع شب افروز ز پا تا به سرت سوخت

 

اى جان جهان «حافظى» سوخته دل گفت

قلب همه از داغ دل پرشررت سوخت

محسن حافظی

 

مى زند آتش به قلبم سوز داغ عسكرى // شهادت امام عسکری(ع)

 

مى زند آتش به قلبم سوز داغ عسكرى

گيرد امشب اشك من هر دم سراغ عسكرى

 

شد به سن كودكى فرزند دلبندش يتيم

گشت دُرّ اشك مهدى چلچراغ عسكرى

 

در دل صحراى غم ها و به دشت سرخ عشق

لاله سان شد قلب ما خونين ز داغ عسكرى

 

بس كه اندوه فراوان ديد از جور خسان

شد لبالب از مى غم ها اياغ عسكرى

 

با گلاب اشك و با سوز درون گويد سخن

«حافظى» آن بلبل خوش خوان باغ عسكرى

محسن حافظی