زِ آدم و خضر و نوح و یونس و هود

بر تو ای عصمتُ الله، درود!

 

هر چه خوبی که کرده خَلق، خدا

هست در ذاتِ اقدس ات موجود

 

دختر، امّا به بابِ خود مادر

عبد، امّا حبیبه ی موعود

 

بوسه زن با هزار شوق و شعف

بر رخ و دست و سینه ات محمود

 

مژده ی مولد تو یا زهرا

غم ز لوحِ دلِ رسول زدود

 

چون ز هستیِ خود خدیجه گذشت

بهرِ ترویج دین حیّ ودود

 

حق، تلافی نمود کارش را

بابِ رحمت، به روی او بگشود

 

بر خدیجه به جای هستی او

هستی اش را خدا هدیه نمود

 

پرده بردارم از سخن زیرا

حق بر او گوهری عطا فرمود

 

هستیِ هستی آفرین زهراست

کوثر و قدر و یا و سین زهراست

 

امیر ایزدی«همدانی»