درياى جودش تشنه بر ساحل بجويد

درگاه احسانش كف سائل بجويد

 

وقتى بر آيد دست جود از استينش

گوهر فشاند در يسار و در يمينش

 

تنها نه او بر دوستان گوهر ببخشد

بر دشمن سر سخت خود هم زر ببخشد

 

خير كثير است و كرامت پيشه دارد

نخلى كه در ژرفاى كوثر ريشه دارد

 

اى آفرينش را چراغ رهنمايى

سر تا بپار رحمت جود ابن الرضايى

 

اى كوثر دوم كه مشهور است جودت

ظاهر تمام خير و خوبى از وجودت

 

در اين جهان و اينهمه لطف و كرامت

جودت قيامت مى كند روز قيامت

 

تفسير جودت را توان در هل اتى يافت

تصوير مهرت را درون سينه ها يافت

 

چشم امامت روشن از رخسارت ماهت

عرش خدا روشنتر از تو اميد است

 

اى آنكه نامت قفل غم ها را كليد است

اين ملت ازاده را بر تو اميد است

 

لطفى كه در عيد تو كام دل بگيرند

لطفى كه تا در كوى تو منزل بگيرند